Skala oceny odżywiania

Przy przyjęciu pacjenta w oddział pielęgniarki oceniają ryzyko powstania odleżyn (skala Waterlow), sprawdzają stan miejsc szczególnie narażonych na odleżyny oraz oceniają stan odżywienia pacjenta (skala MUST).

Skala MUST (Malnutrition Universal Screening Tool) jest narzędziem pozwalającym szybko ocenić ryzyko niedożywienia oraz wprowadzić odpowiedni plan działania. Opiera się ona na trzech parametrach:

1. BMI - oceniamy pacjenta Body Mass Index i punktujemy wg schematu:
BMI > 20.0 = 0 pkt
BMI 18.5 - 20 = 1 pkt
BMI < 18.5 = 2 pkt

2. Utrata wagi - oceniamy różnicę pomiędzy standardową masą ciała, jaką podaje nam pacjent a aktualnie zmierzoną wg wzoru:

(normalna masa ciała) - (aktualna masa ciała)

---------------------------------------------- x 100 = %

(zwyczajna masa ciała)

W przypadku, gdy pacjent nie jest w stanie podać zwyczajnej masy ciała (pacjent nieprzytomny, zdezorientowany) przyjmujemy aktualną masę ciała za normalną i kontynuujemy monitoring.

Procentową utratę masy ciała punktujemy wg schematu:
utrata < 5% = 0 pkt
utrata 5 - 10% = 1 pkt
utrata > 10% = 2 pkt

3. Pacjent na czczo

Do punktacji dodajemy 2 pkt jeśli pacjent przebywa na czczo dłużej niż 5 dni. Dotyczy to pacjentów w stanie krytycznym, chirurgicznych, jaki tych, którzy mają problem z przełykaniem (np. po udarach).

SUMA PUNKTÓW

Po dodaniu wszystkich punktów z poszczególnych 3 etapów oceniamy ryzyko niedożywienia wg poniższego schematu:

0 pkt - niskie ryzyko - rutynowa opieka
1 pkt - średnie ryzyko - obserwacja i monitorowanie
2 lub więcej pkt - wysokie ryzyko - leczenie


Plan opieki nad pacjentem zagrożonym niedożywieniem:

1. Problem: 
1. Pacjent otrzymał 1 pkt lub więcej wg skali MUST i jest zagrożony niedożywieniem
   
   
2. Cel: 
1. redukcja punktacji MUST
2. poprawa odżywiania
   
   
3. Plan opieki - średnie ryzyko
1. zachęcanie pacjenta do spożywania napojów i przekąsek pomiędzy posiłkami, np. ciastka, owoce i warzywa, mleko,
2. zapisywanie ilości spożywanych posiłków (food chart) i napojów (fluid chart) przez kolejne 3 dni,
3. ocena spożytych posiłków po 3 dniach, jeśli dominuje "nic" / "trochę" we wszystkich posiłkach w ciągu dnia, należy rozważyć wdrożenie planu opieki wysokiego ryzyka,
4. jeśli pacjent cierpi z powodu nudności, wymiotów, zatwardzenia lub biegunki należy skonsultować się z innymi członkami zespołu terapeutycznego, czy nie jest to efekt przyjmowanych leków,
5. tygodniowa ewaluacja skali MUST
6. przedyskutowanie z pacjentem i rodziną / opiekunem jak poradzić sobie z niedożywieniem po wypisie ze szpitala. Skontaktuj się z lekarzem rodzinnym / pielęgniarką środowiskową i poinformuj o problemie.
   
   
4. Plan opieki - wysokie ryzyko:
1. zamówienie dla pacjenta diety wysokoenergetycznej i zachęcanie pacjenta do spożywania przekąsek pomiędzy posiłakmi (jeśli nie ma przeciwskazań np. cukrzyca, choroby nerek),
2. zaoferowanie odżywek wysokoenergetycznych,
3. współpraca z innymi członkami zespołu terapeutycznego i przepisanie suplementów diety jeśli potrzebne,
4. ewaluacja skali MUST dwa razy w tygodniu.
   
   
5. Szukaj porady u dietetyczki / dietetyka, jeśli:
1. pacjent przebywa na czczo lub będzie przebywał na czczo dłużej niż 5 dni,
2. pacjent odżywiany jest za pomocą sondy żołądkowej,
3. wymagana jest konsultacja co do diet specjalistycznych,
4. wymagana jest pełna ocena odżywiania pacjenta,
5. skala MUST wzrośnie ze średniogo wyzyka na wysokie.

Przykład karty MUST poniżej (kliknij aby powiekszyć)